PROFILAKTYKA UZAEŻNIEŃ

Termin profilaktyka uzależnień oznacza świadome działanie nastawione na jednostki lub grupy społeczne mające na celu ograniczanie rozmiarów używania lub nadużywania substancji psychoaktywnych oraz zapobieganie różnorodnym problemom z tym związanym zanim one wystąpią.

Profilaktyka uzależnień polega na:

eliminowaniu lub redukowaniu wpływu znaczących czynników ryzyka używania lub nadużywania substancji psychoaktywnych,
lub ich osłabianiu/kompensowaniu poprzez wzmacnianie czynników chroniących.

Profilaktyka uzależnień to działania mające na celu zapobieganie uzależnieniom od substancji psychoaktywnych, takich jak:

alkohol,
narkotyki,
nikotyna,

oraz uzależnieniom behawioralnym, np.:

hazard,
internet,
gry komputerowe,

Obejmuje edukację, wsparcie psychologiczne i promowanie zdrowego stylu życia.

Czytaj...

PAMIĘTAJ

UZALEŻNIENIE PSYCHOLOGICZNE. CO TO JEST?

Uzależnienie psychiczne (psychologiczne) to wykonywanie jakiejś czynności lub przyjmowanie substancji nieuzależniającej w rozumieniu Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10). Oznacza to, że osoba wyrobiła w sobie niezdrowy nawyk reagowania w trudnej sytuacji. W konsekwencji, w trudnej sytuacji pojawia się silna potrzeba wykonywania danej czynności lub przyjmowania substancji z przekonaniem, że nie ma innego skutecznego sposobu.

Co może uzależniać psychologicznie?

Uzależnienie psychiczne charakteryzuje się:

potrzebą szukania i dostarczania substancji regulującej napięcie,
wzrostem tolerancji na działanie substancji,
potrzebą dostarczania bodźców kosztem swojego zdrowia i komfortu otoczenia,
natrętnymi myślami dookoła przyjmowania substancji lub wykonywania czynności
nie występuje zespół abstynencyjny

Uzależnienie psychologiczne od substancji – przykłady:

ePapierosy beznikotynowe
piwa 0%
produkty z CBD

Opisane czynności nie wpływają znacząco na ośrodek nagrody w mózgu. Obie grupy „rytuałów” przynoszą ukojenie, rozluźnienie, spokój i zmniejszają cierpienie danej osoby. O uzależnieniu psychologicznym mówimy wtedy, gdy osoba musi wykonać daną czynność lub przyjąć daną substancję, które nie jest niezbędna do życia i może nieść negatywne skutki zdrowotne i psychologiczne.