Propozycje ćwiczeń na koncentrację uwagi
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
​
-
SÅ‚uchanie dźwiÄ™ków z otoczenia – dziecko zamyka oczy i stara siÄ™ usÅ‚yszeć przez chwilÄ™ jak najwiÄ™cej dźwiÄ™ków z najbliższego otoczenia, a nastÄ™pnie je wymienia.
-
OkreÅ›lanie kierunku źródÅ‚a dźwiÄ™ku – dziecko zamyka oczy, rodzic chowa w pomieszczeniu np. minutnik, który zadzwoni za chwilÄ™. Maluch ma za zadanie okreÅ›lić, skÄ…d dochodzi dźwiÄ™k.
​​
-
Reagowanie na umówiony sygnaÅ‚ dźwiÄ™kowy – na poczÄ…tku sygnaÅ‚ów powinno być niewiele i powinny one znacznie różnić siÄ™ od siebie dźwiÄ™kowo (np. dzwonek, grzechotka). Na umówiony sygnaÅ‚ dziecko może np. wykonać przysiad, usiąść na podÅ‚odze, pomachać, z czasem można stopniowo zwiÄ™kszać liczbÄ™ sygnaÅ‚ów.
​​
-
NaÅ›ladowanie dźwiÄ™ków wydawanych przez przedmioty, zwierzÄ™ta – dziecko odgaduje, co sÅ‚yszy.
​​
-
„Zgadnij, co wydaÅ‚o dźwiÄ™k?” – rodzic uderza paÅ‚eczkÄ… w szkÅ‚o, metal, drewno itp. – najpierw prezentuje dziecku wszystkie dźwiÄ™ki, potem prosi, by maluch zamknÄ…Å‚ oczy, i prezentuje dźwiÄ™k, proszÄ…c o odgadniÄ™cie.
​​
-
„Co jest w Å›rodku?” – rozpoznawanie po wydawanym odgÅ‚osie przedmiotów w zamkniÄ™tym pudeÅ‚ku (np. groch, kamyki, cukier). Rodzic najpierw prezentuje poszczególne dźwiÄ™ki.
​​
-
Rozpoznawanie wysokoÅ›ci dźwiÄ™ku, np. zabawa w samoloty – gdy dziecko sÅ‚yszy dźwiÄ™k niski, samolot leci nisko, gdy sÅ‚yszy dźwiÄ™k wysoki, samolot wzbija siÄ™ w niebo.
​​
-
Rozpoznawanie tempa muzyki – jeÅ›li dziecko sÅ‚yszy szybkÄ… muzykÄ™, biegnie, jeÅ›li sÅ‚yszy wolny utwór – spaceruje.
​​
-
Ćwiczenie uwagi sÅ‚uchowej i pamiÄ™ci sÅ‚uchowo-sÅ‚ownej – rodzic prosi, aby dziecko wÅ‚ożyÅ‚o do woreczka czy miseczki przedmioty (figurki zwierzÄ…t, pojazdy, misie itp.) w odpowiedniej kolejnoÅ›ci („Najpierw do woreczka wchodzi krowa, potem pies, a na koÅ„cu kot”). Dziecko musi zapamiÄ™tać ciÄ…g trzech elementów (sukcesywnie zwiÄ™kszamy ich liczbÄ™), a nastÄ™pnie go odtworzyć. Należy zwrócić uwagÄ™, by podczas wymieniania po kolei przedmiotów, które dziecko ma wÅ‚ożyć, nie patrzyÅ‚o ono na nie, w przeciwnym razie zapamiÄ™ta wzrokowo kolejność ich wrzucania, zamiast skupić siÄ™ na sÅ‚uchowym zapamiÄ™taniu komunikatu.
​​
-
Wspólna nauka piosenek, wierszyków .
​​
-
Wystukiwanie lub wyklaskiwanie rytmu zaprezentowanego wczeÅ›niej przez rodzica , np. dwa uderzenia o kolana, jedno klaÅ›niÄ™cie, dwa tupniÄ™cia. Prezentowany rytm powinien być dostosowany do możliwoÅ›ci dziecka – należy zacząć od prostych, stopniowo zwiÄ™kszajÄ…c stopieÅ„ trudnoÅ›ci.
​​
-
Różnicowanie wyrazów podobnie brzmiÄ…cych – rodzic pokazuje dziecku ilustracje paczki, taczki i kaczki i prosi o wskazanie na ilustracji wypowiedzianego przez niego sÅ‚owa. Ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy z tym samym wyrazem, w różnych konfiguracjach.
​
-
Wyróżnianie gÅ‚oski w nagÅ‚osie, a potem w wygÅ‚osie i Å›ródgÅ‚osie – najpierw dziecko powinno opanować wyróżnianie samogÅ‚osek, a potem spóÅ‚gÅ‚osek na poczÄ…tku wyrazu.
​
-
WymyÅ›lanie wyrazów na okreÅ›lonÄ… gÅ‚oskÄ™ lub sylabÄ™.
​
-
PodziaÅ‚ wyrazów na sylaby poÅ‚Ä…czony z wyklaskiwaniem, uderzaniem w bÄ™benek.
​
-
Szukanie ukrytych wyrazów w innych wyrazach np. ser-ce, gra-bie – rodzic wypowiada caÅ‚y wyraz, a dziecko ma za zadanie odnaleźć wyraz, który siÄ™ w nim ukryÅ‚.