Nad Niemnem to najbardziej znana powieść Elizy Orzeszkowej. Prezentuje ona panoramiczny obraz polskiego społeczeństwa epoki popowstaniowej. Nad Niemnem powstało w latach 1885 – 1886, a do rąk czytelników trafiło w przededniu 25 rocznicy powstania styczniowego. Było więc nie tylko przypomnieniem i uczczeniem wielkiego narodowego wydarzenia, ale przyniosło również refleksje związane z popowstaniową rzeczywistością, podejmowało trudny temat zachowania narodowej tożsamości, mimo klęski i pogrzebania nadziei na szybką realizację niepodległościowych marzeń.
Geneza i zakres tematyczny „Nad Niemnem”
„Nad Niemnem” ukazało się po raz pierwszy w odcinkach w „Tygodniku Ilustrowanym” w 1887 roku. Książka powstała na zamówienie redaktora tego pisma Mariana Gawalewicza. Wydanie typowo książkowe ukazało się w 25 rocznicę wybuchu powstania styczniowego. Motywem przewodnim „Nad Niemnem” miał być konflikt: zarówno pokoleniowy jak i społeczny oraz spór pomiędzy postawą romantyczną a programem pozytywistycznym. Wstępnie utwór miał nosić tytuł „Mezalians”, bo dla podwyższenia atrakcyjności dzieła, autorka wprowadziła wątek romansowy – miłość Jana i Justyny – ludzi pochodzących z dwóch różnych warstw społecznych. Na kształt powieści wpłynęły również ówczesne wydarzenia polityczno – historyczne.
Mapa okolic, w których toczy się akcja Nad Niemnem. Miniewicze to powieściowy Korczyn. Zaścianek Bohatyrowicze obejmuje wschodnią część wsi Samostrzelniki. Mapa z 1926 r.
Carskie reformy uwłaszczeniowe, likwidujące powinności wsi wobec ziemiaństwa, nadające chłopom „autonomię” i pozorną swobodę działania. Wzmogły one ponownie różnice klasowe i przyczyniły się do rozwarstwienia społeczeństwa polskiego. Orzeszkowa zdecydowała się przesunąć akcent na wątek powstańczy (Mogiła), zwracając tym uwagę na niegdysiejszą wspólnotę narodową. Wyeksponowała ponadto wątek etnograficzny i po części - zwyczajem naturalistów, skłoniła się ku przyrodzie oraz - jak badacz - przestudiowała obrzędowość litewską. Uwieczniła ją na kartach powieści, korespondującej pod wieloma względami z „Panem Tadeuszem” Adama Mickiewicza.
„Nad Niemnem” również nazywane jest epopeją narodową. Książka była tak popularna, że, mimo „specyficznego” języka autorki, w 1890 roku nakazem cenzury zabroniono kolejnej jej edycji. Akcja „Nad Niemnem” rozgrywa się dwadzieścia lat po zakończeniu powstania styczniowego.
Autorka przedstawiła środowisko kresowej szlachty z Korczyna, Osowiec, Olszynki i Wołowszczyzny oraz zubożałe środowisko szlachty zagrodowej. Szlacheckie majątki podupadają z powodu nakładanych przez carat podatków, niegospodarności właścicieli i braku rąk do pracy, natomiast zaścianek szlachecki cierpi z powodu niewielkiej ilości posiadanej ziemi, znacznej liczebności ludzi ją zasiedlających i utrzymujących się tylko dzięki własnej pracy. Autorka wyeksponowała ponadto wątek etnograficzny i po części - zwyczajem naturalistów, skłoniła się ku przyrodzie oraz - jak badacz - przestudiowała obrzędowość litewską. Uwieczniła ją na kartach powieści, korespondującej pod wieloma względami z „Panem Tadeuszem” Adama Mickiewicza. Podobnie jak romantyczne dzieło wieszcza, „Nad Niemnem” również nazywane jest epopeją narodową. Książka była tak popularna, że, mimo „specyficznego” języka autorki, w 1890 roku nakazem cenzury zabroniono kolejnej jej edycji. Akcja „Nad Niemnem” rozgrywa się dwadzieścia lat po zakończeniu powstania styczniowego. Autorka przedstawiła środowisko kresowej szlachty z Korczyna, Osowiec, Olszynki i Wołowszczyzny oraz zubożałe środowisko szlachty zagrodowej. Szlacheckie majątki podupadają z powodu nakładanych przez carat podatków, niegospodarności właścicieli i braku rąk do pracy, natomiast zaścianek szlachecki cierpi z powodu niewielkiej ilości posiadanej ziemi, znacznej liczebności ludzi ją zasiedlających i utrzymujących się tylko dzięki własnej pracy.
Główny wątek utworu
Główny wątek utworu stanowi rodząca się między Justyną Orzelską a Janem Bohatyrowiczem miłość, zaś losy samych bohaterów kształtują się pod wpływem klęski powstania styczniowego. Motyw ten ucieleśnia w utworze „Mogiła” – symbol pojednania klasowego. „Pielgrzymują” do niej głównie Bohatyrowicze, którzy jako potomkowie szlachty czują się ludźmi wolnymi, mają poczucie własnej godności i świadomość równorzędności praw.
W odróżnieniu od Bohatyrowiczów rodzinę Korczyńskich dzielą różnice majątkowe i światopoglądowe (Benedykta Korczyńskiego i jego siostrę Darzecką, Benedykta i jego brata Dominika, Benedykta i jego żonę Emilię, Benedykta i jego syna Witolda, Andrzejową Korczyńską i jej syna Zygmunta). Przede wszystkim w powieści zaakcentowana jest wartość pracy jako miary człowieka, jego jedność z przyrodą oraz uczucia patriotyczne.
Miejsce akcji „Nad Niemnem”
Przestrzeń i czas w „Nad Niemnem” są niezwykle ważne i tworzą skomplikowaną strukturę; w teraźniejszość i świat realny zostały wpisane elementy czasu i przestrzeni mitycznej, historycznej. Oto jak można je zróżnicować:
Przestrzeń w powieści podzielić możemy na kilka warstw:
-
na przestrzeń otwartą, którą tworzą nadniemeńskie okolice, przyroda, natura, miejsca pracy ludzkiej, pola uprawne. Krajobraz nadniemeński symbolizuje siłę i nieprzemijalność natury oraz cykliczność przyrody, która jednocześnie wyznacza czas. To przyroda warunkuje wszystkie działania człowieka, z jej cyklami wiąże się np. coroczny zbiór plonów – żniwa. Nadniemeński krajobraz sugeruje krainę szczęśliwości, piękna, można go utożsamiać z rajem, arkadią, w dodatku ubogacony jest w dźwięki (szum wody, szmer zbóż, traw, śpiew ptaków). Zobacz tutaj
Więcej zobacz tutaj