Kubuś Puchatek [Winnie-the-Pooh]

Polski Kubuś Puchatek to genialny językowy wynalazek Ireny Tuwim. Po angielsku słynny miś nazywa się Winnie-the-Pooh.

Zanim stał się celebrytą, był zwykłym pluszowym misiem przytulanką. Angielski pisarz Alan Alexander Milne podarował go rocznemu synowi na urodziny. Christopher Robin Milne, w domu nazywany Billym Moonem (pierwowzór Krzysia,) nazwał swojego pluszaka Edward a potem zmienił imię na Winnie, na cześć niedźwiedzicy brunatnej Winnipeg, maskotki korpusu weterynaryjnego kanadyjskiej armii podczas I wojny światowej. Gdy Kanadyjczycy z Anglii ruszyli na front do Francji, Winnipeg wylądowała w londyńskim zoo. The Pooh był nawiązaniem do pewnego łabędzia, na którego syn Milne'a wołał właśnie "Pooh". Stumilowy las można traktować jako lustrzane odbicie terenów wokół Cotchford Farm, wiejskiej posiadłości pisarza.

A.A. Milne najpierw pisał o zabawce syna wiersze, które zostały wydane w tomiku „When We Were Young”, zilustrowanym przez malarza E.H. Sheparda. W 1926 r. rozwinął je w książkę dla dzieci (także z rysunkami Sheparda), ale naszpikowaną spostrzeżeniami zrozumiałymi tylko dla dorosłych. Dwa lata po wydaniu „Kubusia Puchatka” miś powrócił w „Chatce Puchatka”.

W 1930 r. jako postać stał się własnością Amerykanina Stephena Slesingera. Producent wypromował wizerunek Kubusia i obdarzył go słynną czerwoną koszulką.

W 1966 r. Puchatek znalazł się w rękach Disneya i jest w nich do dziś. Występował w serialu animowanym, znacznie odbiegającym od literackiego pierwowzoru, bo opartym na oryginalnym scenariuszu studia. Na „Nowych przygodach Kubusia Puchatka”, tworzonych w latach 1988-91 wychowało się pokolenie dorastające w latach 90.

Dopiero w oficjalnej kontynuacji serii o Kubusiu, czyli książce „Powrót do Stumilowego Lasu” (2009 r.) Davida Benedictusa, Puchatek wrócił do pluszowej postaci i powieściowego, inteligentnego humoru.
Prawdziwy pluszowy Puchatek mieszka dziś nie w Stumilowym Lesie, ale w Nowojorskiej Bibliotece Publicznej. W 2016 roku zafundowano mu porządną renowację.

Prawdziwe życie nie było tak słodkie, jak w chciano przekonać publiczność w czasie promocji książek.

Alan Alexander Milne miał 44 lata, kiedy napisał „Kubusia Puchatka”. Był już wziętym pisarzem, sukcesem cieszyły się przede wszystkim jego regularnie powstające sztuki teatralne, a kryminał „Tajemnica czerwonego domu” okazał się największym bestsellerem. Ponadto publikował nowele, wiersze i humoreski

Historię o Krzysiu i jego przyjaciołach ze Stumilowego Lasu zainspirował syn pisarza A. A. Milne'a bawiący się swoimi ulubionymi maskotkami. Gdy "Kubuś Puchatek" odniósł sukces, wszyscy chcieli poznać "prawdziwego Krzysia" – kilkuletni Christopher Robin został najsłynniejszym dzieckiem świata. Wywiady, sesje zdjęciowe, spotkania z czytelnikami czy nagrywanie płyt stało się dla chłopca codziennością.

Status celebryty odcisnął piętno na życiu Christophera Robina, który nie mógł odnaleźć się wśród rówieśników. Sukces wydawniczy przyczynił się do rozpadu rodziny. W pewnym momencie Christopher Robin częściej niż swoich rodziców widywał wydawców oraz czytelników. Był uwielbianym przez tłumy Krzysiem, osobą publiczną i najlepszą reklamą "Kubusia Puchatka". Początkowo nawet mu się to podobało, ale szybko przekonał się, że jego dzieciństwo – uwiecznione na kartach książek – zostało sprzedane.

W wieku ośmiu lat wysłano go do szkoły z internatem i wtedy zaczęło się najgorsze. "W szkole przeżywałem trudne chwile. Im byłem starszy, tym było mi z tym gorzej" – opowiadał w jednym z wywiadów udzielonych już jako dorosły mężczyzna. Inne dzieci wyśmiewały Christophera Robina, krzycząc w jego kierunku cytaty z książek i wierszy z "Kiedy byliśmy bardzo młodzi".

W prawdziwym życiu Krzyś, nie mógł liczyć na wsparcie swoich towarzyszy – czekała go tylko gorzka rzeczywistość.

Jako dorosły, po udziale w II wojnie światowej, postanowił zerwać kontakt z rodzicami i raz na zawsze uwolnić się od postaci Krzysia. Zrzekł się całego ogromnego dochodu z książek o Kubusiu i utrzymywał się z prowadzenia księgarni.

"Ojciec znalazł się w tym miejscu, w którym był, wieszając się na moich dziecięcych barkach. Pozbawił mnie własnego imienia i zostawił z pustą sławą bycia jego synem"

Pod koniec życia Christoper Robin przyznawał, że wreszcie nauczył się patrzeć na książki ojca w swojej księgarni bez niechęci, a może nawet zdystansował się na tyle, że zaczął je lubić. Nie zmienił tego nawet fakt komercjalizacji postaci Kubusia przez studio Disneya – był jej przeciwny, ale etap emocjonalnego traktowania tej historii miał już za sobą.

Zmarł w 1996 r. Podobno był zdumiewająco dobrym człowiekiem.

Zaczarowane miejsca

To książka dla czytelników przygód Puchatka, ale już dorosłych - książka o prawdziwym Krzysiu, napisana przez niego samego, w której opisuje życie w cieniu twórczości ojca. Książka o dzieciństwie w latach dwudziestych i trzydziestych w Londynie i w wiejskim domu w Cotchford, w południowej Anglii.

Żegnaj Christopher Robin

Film o życiu Christophera. Poznajemy tu dorastanie Krzysztofa w opresyjnej szkole z internatem i jego trudne relacje z rodzicami. Wzruszający, trzymający się prawdy film, który oddaje sprawiedliwość jemu i wszystkim zaniedbywanym emocjonalnie dzieciom.

Na podstawie: