Fonoholizm
Uzależnienie od używania telefonu komórkowego. Jest to uzależnienie behawioralne co oznacza, że nadmierna potrzeba korzystania z telefonu staje się trudna do opanowania i zaczyna szkodzić w różnych obszarach funkcjonowania – w rodzinie, w pracy, w osobistym czasie wolnym. Fonoholik pracuje lub uczy się nieefektywnie, zarywa noce, ma kłopoty z otoczeniem, posiłkami, rodziną itd.

Wśród młodych osób, które najbardziej narażone są na fonoholizm aż 36 proc. nie wyobraża sobie życia bez własnego telefonu.

Objawy uzależnienia od telefonu charakteryzują się tym, że właściciel przywiązuje ogromną wagę do jego posiadania, nie odkłada go na bok, natomiast gdy dochodzi do rozładowania baterii, odczuwa ogromne zaniepokojenie – w skrajnych przypadkach może to nawet prowadzić do ataków paniki.
Paradoksalnie, częste korzystanie z komórki, które teoretycznie powinno ułatwiać kontakt z ludźmi, wzmaga poczucie samotności, a ci sami ludzie, którzy nie widzą problemu, by korzystać z komórki na pogrzebie czy podczas rodzinnego obiadu, zaznaczają, że przeszkadza im, gdy ktoś korzysta z komórki w kinie, teatrze czy w towarzystwie (70-75 proc.). 56 proc. deklaruje, że czasem potrzebuje ciszy i spokoju, 46 proc. ma poczucie straconego czasu, a 25 proc. czuje się przeciążonych informacjami.

Z fonoholizmem związane są nomofobia i pubbing.

Źródło:

Nowe wyrazy

​