Zapomniana pisarka o ciekawej, bardzo mało znanej biografii. Wykształcona dzięki uporowi rodziców, którzy nie ulegli społecznym konwenansom i naciskom, że biednym nauka nie przysługuje. Dotkniętą wojenną traumą, o skomplikowanym życiu osobistym, wreszcie schorowana pod koniec życia. Kojarzona niemal wyłącznie z literaturą dziecięcą, jest też autorką „dorosłych” utworów.
Jako autorka utworów dla dzieci zadebiutowała w 1922 roku. Spod jej pióra wyszły dziesiątki opowiadań, baśni, wierszy i utworów scenicznych. Do najbardziej znanych książek, które napisała dla dzieci, należą: „Idzie niebo ciemną nocą", „Przez różową szybkę", „Królestwo bajki", „Najmilsi", „Wesołe historie". Z inicjatywy E. Szelburg-Zarembiny, dla uczczenia bohaterstwa i męczeństwa dzieci polskich — ofiar wojen, powstał pomnik — Centrum Zdrowia Dziecka.